آئین مستان

غم دنیا کجا و لطف دستات

لیله قدر کجا لیله موهات

می دنیا کجا و می چشمات

دردم از یار و درمونم از یاره

چی بهتر از این

سرم از یار سامونم از یاره

چی بهتر از این

سر به قدمهای تو جانا جانا

زره ره شدم سلطانا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

 [خونه ما کجا و خونه تو

صدتا مجنون کجا دیونه تو

دل من گرم با بهونه تو

مثل پاییزم برا بهار تو

چی بهتر از این

بی قرارتو چشم انتظار تو

چی بهتر از این

از تو تموم دین و دنیای ما

می که حیات  دین و دنیانا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

همه دردا کجا چشم انتظاری

میای و با خودت دوا میاری

میدونم که چقدر هوامو داری

روز و شب باشم همش به یادتو

چی بهتر از این

شامل حالم لطف زیاد  تو

چی بهتر از این

ای عشقا  امیدا عرفانا

توحیدا اسلاما قرآنا

یا خاتم الوصیین یا مولانا

از شوق میمیرم

اگه بگن اونی که میخواستی همینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه مهربون تر از تویی که مهربون ترینی

کیه آسمون تر از تویی که با اهل زمینی

کیه جز تو خوب خوبا، که با خوبا همنشینی

الحق عین امیرالمؤمنینی

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

چشمام نمیخوام

اگه نشه جمال آقاش و ببینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه آشنا تر از تویی که آشنا مایی

کیه بهتر از تو که کسِ تموم بی کسایی

تو بزرگ آفرینش تو ذخیره ی خدایی

الحق تو به هر درد دوایی

تو مالک منیمگه نه

تو صاحب منیمگه نه

تو خونه ی تو ام مگه نه

مراقب منی مگه نه

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

عالَم میدونه

اگه بیای دیگه همه چی بهترینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه تو دنیا که بی قرار و منتظر نباشه

کیه که ندونه یکی هست که دنیا چش به راشه

کیه که ندونه دنیا با تو باید رو به راشه

الحق شیعه باید برات فدا شه

همه منتظرنمگه نه

جهان با خبرِمگه نه

سفر تموم میشهمگه نه

روزای آخرِ مگه نه

کیه مهربون تر از تویی که مهربون ترینی

کیه آسمون تر از تویی که با اهل زمینی

کیه جز تو خوب خوبا،که با خوبا هم نشینی

الحق عین امیر مومنینی

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

تو دنیای منیمگه نه

باورمیکنی

اگه بگم صاحب بهشتِ روی زمینه

به خدا مستی و راستی همینه

کیه حاضر ترِ از تو که همیشه بین مایی

تویی که خودت نبّی و حیدر و حسین مایی

خود مکه و مدینهنجف و کرب و بلایی

الحق آیینه ی خون خدایی

قیامت میکنی مگه نه

تو بین الحرمین مگه نه

تو ارباب منی مگه نه

تویی خود حسین مگه نه

تو آقای منی  مگه نه

تو مولای منیمگه نه

منم بنده ی تو مگه نه

فقط نه امشب که میلادشِ

یه عمره  این دل همش یادشِ

توسلم باز به اجدادشِ

شاید همین جمعه میعادشِ

وقتی میاد شیعه نفس میگیره

شمشیرِ ذوالفقارُ دست میگیره

حق باباش علی رو پس میگیره

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا

از آسمون موجِ نورش میاد

با موکب پر غرورش میاد

صدایِ جشن و سرورش میاد

نوید روز ظهورش میاد

تا آشوبِ دلهای ما آروم میشه

علی علی تو دنیا مرسوم میشه

مرقدِ زهرا دیگه معلوم میشه

امید آخرِ من .. آقا بیا

سایۀ رو سرِ من .. آقا بیا

دعایِ مادر من .. آقا بیا

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا

با نورت از چشمامون خواب ببر

با عشقت از دل تب و تاب ببر

یه اسمی از ما تو سرداب ببر

ماهم پایین پایِ ارباب ببر ..

قسم به اشک روضه خوان آت بیا

به خون ریختۀ شهیدات بیا

قسم میدم به یالثارات بیا

تاج سر شیعیان .. آقا بیا

منجی کل جهان .. آقا بیا

مهدی صاحب زمان .. آقا بیا

منتقم کربلا .. آقا بیا

وارث خون خدا  .. آقا بیا

یوسف زهرا بیا .. آقا بیا

از راه می رسی که چراغانمان کنی

فارق ز کاج های زمستانمان کنی

یعنی رها ز کوچه خیابانمان کنی

روشن به نور نیمه شعبانمان کنی

برگرد آسمانِ مرا یک ستاره نیست

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

جانم به لب رسیده و جانانم آرزوست

لب تشنه ام طراوت بارانم آرزوست

یوسف ترین پیمبر کنعانم آرزوست

از دیو  و دد مَلولَمُو انسانم آرزوست

ما را به جز به یوسف زهرا چه حاجت است

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

از یاد برده ایم که یاری غریب هست

اینجا هنوز رایحۀ بوی سیب هست

در این زمانه ایی که ریا و فریب هست

ای خواجه درد نیست ولی طبیب هست

یا من هو الطبیب که از من بریده ای

از من جدا نشو که تو هم نور دیده ایی

ای آنکه غیر تو همه را تار دیده ام

مانند خود به بند تو  بسیار دیده ام

در چشم تو شکوهِ علمدار دیده ام

آقای من  .. من در پیاله عکسِ رخ یار دیده ام

صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن

این ذره را به لطف خودت آفتاب کن

با گریه سر به بالش هفت آسمان گذاشت

حجر تو داغ بر دل پیر و جوان گذاشت

خوشبخت آنکه پای فراق تو جان گذاشت

ای تیر آخری که خدا در کمان گذاشت

قلب مرا به تیر نگاهت هدف بگیر

جان مرا به جان عمویت نجف بگیر

ای آخرین حقیقت آدم نیامدی

وی شوقِ بازدم ز چه یک دم نیامدی

با اینکه تو به دیدن ما کم نیامدی

از صبح تا غروب نوشته ام نیامدی

گیرم خدا بخواهد و پیدا کنم تو را

من با کدام دیده تماشا کنم تو را؟

ای آشنایِ این دل بی آشنا بیا

ای با وفا برایِ منه بی وفا بیا

از صبح تا غروب نوشتم بیا بیا

اینجا نیامدی سحری کربلا بیا

آنجا  که از قرارِ دو عالم قرار رفت

تا پشتِ خیمه اسبِ بدون سوار رفت

فصل به فصل ، سال به سال

دنیا به اختیارتون میچرخه

نسل به نسل ، دست به دست

بیرقِ انتظارتون میچرخه

تا اومدم به دنیا ، اسم تورو شنیدم

من زیر سایۀ این ، هیئتا قد کشیدم

خاطرۀ بعضی شعرایِ قدیمی

هر چقدم بگذره کهنه نمیشه

وقتی شما میزنید مُهر قبولی

شعرها مثل خودتون نمونه میشه

اگر آن ماه نمونه

رُخ خود را بنمونه

همه بت هایِ جهان را

سر جاشون می نشونه ..

یگانه تمثالِ علی .. یا ابا صالح

امید و آمال علی .. یا ابا صالح

منتقم آل علی .. یا ابا صالح

یابن الزهرا  یابن الزهرا  یابن الزهرا

شب به شب ، صبح به صبح

هجر تو رو مارو مبتلا کرد آقا

آن به آن ، دم به دم

هر نفسم میخونه برگرد آقا

دلخوشیم اینه عمری ، جمعه ها چشم به راتم

پر شده از ترانه دفترِ خاطراتم

خاطرۀ بعضی شعرایِ قدیمی

هر چقدم بگذره تازگی داره

دل به دل ذاکرای دل سپرده

هر شب جشن میگرفتیم استخاره

استخاره .. کردم امشب

تا بنوشم مِی دوباره

آیه هایِ .. یوسف آمد

در جوابِ استخاره

اگر آن ماه نمونه

رُخ خود را بنمونه

همه بت هایِ جهان را

سر جاشون می نشونه ..

دشت به دشت ، کوه به کوه

دنبال ردِ پای تو میگردم

شهر به شهر ، کوی به کوی

هرجا پیِ هوای تو میگردم

من که تورو ندیدم عاشقتم به قرآن

منتظرت میمونم نیمۀ ماه شعبان

خاطرۀ بعضی شعرهای قدیمی

تاهمیشه میاره حسِ توجه

بلبل های اهلبیت هنوز میخونن

عاشقونه براتو رو منبر گُل

فراز منبر گُل .. بخوان یک خطبه بلبل

که امشب جلوه گر شد .. جمالِ مُصلح کُل

مِهر احمدی مَهِ محمدی

عزیز فاطمه خوش آمدی

سلام زندگی .. سلام عشقِ من

صدا میزنم .. حجت بن الحسن ..

من انتظار میکشم ، فراق یار میکشم

یه عمریه اسمتو ، دارم هوار میکشم

دارم هوار میکشم ، هوارِ یار میکِشم

خودم رو خار میکِشم ، تو رو بهار میکِشم

رُخ نگار میکِشم ، چه بی غبار میکِشم

یه روز برا درد دل ، تو رو کنار میکِشم

تو رو کنار میکِشم ، تو رو کنار میکِشم

سلام زندگی .. سلام عشقِ من

صدا میزنم .. حجت بن الحسن ..

به این مقام دلخوشم ، شدم غلام دلخوشم

به تو سلام میدم و ، به این سلام دلخوشم

با یک سلام محضرت ، میره دلِ نوکرت

با رخصت از مادرت ، میشم فدایِ سرت

بزار بشم یاورت ، سیاهیِ لشگرت

شهید میشم آخرش ، آقای من برابرت

سلام زندگی .. سلام عشقِ من

صدا میزنم .. حجت بن الحسن ..

نبیرۀ حیدر و ، نوادۀ فاطمه

شبای قدر ای آقا ، قرارمون علقمه

قرارمون کربلا ، بادستۀ نوکرا

پایینِ پای آقا ، بگیم که روحی فِدا

یا سیدالشهدا ، به جانِ صاحب لوا

عموی مشکل گشا ، علمدارِ کربلا

من از گهواره تا قلبِ کفن

صدا میزنم حجت بن الحسن

سلام زندگی .. سلام عشقِ من

صدا میزنم .. حجت بن الحسن ..